Παράγραφος
Η 1η Μάη είναι η μέρα που οι εργάτες όλου το κόσμου, αυτοί που κινούν και παράγουν τα πάντα, σηκώνουν ψηλά τις γροθιές τους. Είναι μέρα πάλης, μέρα αγωνιστικής προβολής των αιτημάτων τους, μέρα τιμής των ηρώων εργατών του Σικάγο, των 200 της Καισαριανής αλλά και των χιλιάδων επώνυμων και ανώνυμων αγωνιστών που έπεσαν για το δίκιο της εργατικής τάξης.
Η 1η Μάη είναι μέρα που οι εργάτες ξεδιπλώνουν τα λάβαρα του αγώνα και τιμούν αγωνιστικά τη μεγάλη ταξική γιορτή τους.
Αυτές τις μέρες δυναμώνουν και ενώνονται οι φωνές των εργατών της χώρας μας με τους εργάτες των άλλων χωρών που βρίσκονται σε απεργίες, σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Με τους εργάτες στη Γαλλία, στη Βρετανία, τη Γερμανία, την Πορτογαλία, το Βέλγιο, τη Σρι Λάνκα και σε άλλες χώρες όπου εκατομμύρια εργαζόμενοι με διάρκεια, με πρωτόγνωρη μαζικότητα και αντοχή, βγαίνουν στους δρόμους, απεργούν, διεκδικούν και διαδηλώνουν απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές που κλιμακώνουν όλες οι κυβερνήσεις, υπηρετώντας τα συμφέροντα και τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.
Όλες αυτές οι εργατικές κινητοποιήσεις σε μια σειρά χώρες, αλλά και στην Ελλάδα στέλνουν ελπιδοφόρα μηνύματα αγωνιστικής ανάτασης. Είναι απάντηση σε όλους αυτούς που στηρίζουν το σύστημα της εκμετάλλευσης, που προεξοφλούσαν με κροκοδείλια δάκρυα το τέλος της εργατικής τάξης, που έλεγαν πως οι αγώνες δε φέρνουν αποτελέσματα και χαρακτήριζαν ξεπερασμένες μορφές πάλης τις απεργίες. Είναι απάντηση σε όλους αυτούς που μας ζητούν από την εργατική τάξη να σκύψει το κεφάλι για να γιγαντώνουν τα κέρδη τους (οι επιχειρηματίες, οι βιομήχανοι και οι εφοπλιστές), αυτοί που θέλουν να μας κρατούν εγκλωβισμένους σε κυβερνητικές εναλλαγές επιλογής του «μικρότερου κακού», του «λίγου καλύτερου» με στόχο να μη θιχτεί η εξουσία των αφεντικών.
Στο πρόσφατο έγκλημα στα Τέμπη φάνηκε στα μάτια περισσότερων εργαζομένων και νέων ανθρώπων πως η αιτία που αντιμετωπίζει την ανθρώπινη ζωή ως καύσιμη ύλη για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, δεν είναι κάποια προσωπική αβλεψία ή ένα απλό ανθρώπινο λάθος, αλλά ο νόμος του κέρδους.
Ο νόμος του κέρδους είναι που αιματοκυλά τον πλανήτη, δημιουργώντας εκατόμβες νεκρών και προσφυγιά μέσα από τις πολεμικές συρράξεις και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
Ο νόμος του κέρδους είναι αυτός που ανοιγοκλείνει επιχειρήσεις, βάζει λουκέτα στέλνοντας χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία, τους καταδικάζει να ζουν στην ανέχεια, να κόβουν από τις βασικές ανάγκες για να τα βγάζουν πέρα, να ψάχνουν την ενίσχυση στο εισόδημα τους στα διάφορα pass και στα καλάθια της κοροϊδίας.
Όσο το κέρδος θα είναι κριτήριο που θα επηρεάζει τη ζωή των πολλών, τόσο θα υπάρχουν πόλεμοι, δυστυχία, φτώχεια, ανεργία, εντατικοποίηση της εργασίας και η δουλειά ήλιο με ήλιο που επανέρχεται με νόμους και τροπολογίες. Με βάση αυτόν το νόμο υπάρχει απουσία μέτρων ασφάλειας της εργασίας στους χώρους δουλειάς, ανεπαρκή μέτρα στις μεταφορές, κλείσιμο νοσοκομείων και υποστελεχωμένο προσωπικό στην υγεία, χιλιάδες αναπληρωτές στην παιδεία, πλειστηριασμοί σπιτιών, απλησίαστα ενοίκια, διακοπές ρεύματος σε λαϊκές-εργατικές οικογένειες.
Η πολιτική που υπηρετεί το σιδερένιο νόμο των κερδών του κεφαλαίου είναι η αιτία για όλα μας τα προβλήματα και δεν διορθώνεται, ούτε εξανθρωπίζεται. Ανατρέπεται με τον αγώνα των πολλών, των εργατών, των λαϊκών στρωμάτων που βιώνουν συνεχώς μεγαλύτερα και πιο οξυμένα προβλήματα.
Οι αγώνες των εργαζομένων είναι ικανοί να φέρουν την απελευθέρωση από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, μόνο η εργατική τάξη είναι σε θέση να χτίσει έναν κόσμο χωρίς πολέμους, φτώχεια, προσφυγιά, οι εργαζόμενοι μπορούν με τους αγώνες τους να επιβάλουν το δίκιο τους και να αλλάξουν τον κόσμο.