Παμμικρασιατικός Σύνδεσμος Πατρών & Περιχώρων »

Αρχείο συντάκτη pami_admin

Συμμετέχουμε στο Συλλαλητήριο στις 13 Σεπτέμβρη 2021 για την υπεράσπιση της Υγείας.

Από | |
Γράψτε ένα σχόλιο

Ο Παμμικρασιατικός Σύνδεσμος Πατρών και Περιχώρων, υλοποιώντας την πάγια απόφαση του Διοικητικού του Συμβουλίου, που αφορά τα ζητήματα υγείας του λαού μας, συμμετέχει στο συλλαλητήριο που οργανώνει το Εργατικό Κέντρο της Πάτρας τη Δευτέρα 13 Σεπτέμβρη στις 6.30 μ.μ., στο Εργατικό Κέντρο, για τα οξυμένα προβλήματα στο χώρο της Υγείας, όπως αποφασίστηκε και μετά την έκτακτη σύσκεψη φορέων, που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της προηγούμενης Τρίτης στονπροαύλιο χώρο του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ρίου.

Η πανδημία αντιμετωπίζεται από την κυβέρνηση με τρόπο αποσπασματικό, ψηφοθηρικό, οδυνηρό για τον λαό και ανώδυνο για τα επιχειρηματικά συμφέροντα, μετακυλίωντας τις ευθύνες της για την τραγική κατάσταση του δημόσιου συστήματος υγείας και την ανεπάρκειά της να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την πανδημία, στο λαό και τους εργαζόμενους.

Ο κοινωνικός αυτοματισμός και το δόγμα της ατομικής ευθύνης (από την πανδημία, έως και τις φυσικές καταστροφές), χρησιμοποιούνται στα πλαίσια ενός ενόχου αντιλαϊκού σχεδίου, που στόχο έχει την ιδιωτικοποίηση της υγείας, της παιδείας, της κοινωνικής ασφάλισης, φυσικών πόρων και δημόσιων αγαθών..!

Το κάθε εμβόλιο είναι αποτέλεσμα της επιστημονικής έρευνας και προϊόν του μόχθου των εργαζομένων στην υγεία, ο εμβολιασμός είναι ένα σημαντικό όπλο για την αντιμετώπιση της πανδημίας, που ωστόσο η κυβέρνηση θέλησε να το μετατρέψει σε μέσο επίθεσης κατά του λαού..!

Χρησιμοποιεί το αγαθό του εμβολιασμού, για να διαιρέσει τους εργαζόμενους, να εκβιάσει, να επιτεθεί στα εργασιακά δικαιώματα, αλλά και ως ευκαιρία να αυξηθούν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων με όχημα την  εκμετάλλευση, νομιμοποιώντας ακόμη και την παιδική «εργασία».

Η απόφαση του υπουργείου Υγείας για αναστολή των αδειών όλου του υγειονομικού προσωπικού των δημόσιων μονάδων είναι κυνική ομολογία της τραγικής υποστελέχωσης του δημόσιου συστήματος Υγείας, είναι απόδειξη ότι η κυβέρνηση, εφαρμόζοντας το μέτρο της υποχρεωτικότητας στους υγειονομικούς, θέλει να διχάσει το λαό για να κρύψει τους πολιτικούς της στόχους εις βάρος των πολλών.

Απαιτείται συνεχής ενημέρωση των εργαζόμενων για να καταπολεμηθούν διάφορες αντιεπιστημονικές, σκοταδιστικές θεωρίες, με πλήρη προληπτικό έλεγχο και παρακολούθηση των εμβολιασμένων, με αξιοποίηση όλων των ασφαλών εμβολίων και φαρμάκων.

Να παρθούν πίσω όλα τα απαράδεκτα μέτρα των απολύσεων και των αναστολών από την εργασία και την άδεια των υγειονομικών με πρόσχημα την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών.

Είναι απαράδεκτο να αξιοποιείται ο εμβολιασμός ως μέθοδος εκβιασμού!».

Να ενισχυθεί άμεσα το υγειονομικό προσωπικό της χώρας με προσλήψεις γιατρών όλων των ειδικοτήτων.

Ενίσχυση των Κέντρων Υγείας  και επαναλειτουργία του νοσοκομείου “νοσημάτων θώρακος”, με προσλήψεις του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων.

Ο Παμμικρασιατικός Σύνδεσμος, θα βρίσκεται πάντα δίπλα στους δίκαιους αγώνες του λαού και των εργαζομένων..!

Μικρασιάτικα 2021 «Δύναμή μας η Αλληλεγγύη και η Πάλη των Λαών».!

Από | |
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Μικρασιάτικα 2021 «Δύναμή μας η Αλληλεγγύη και η Πάλη των Λαών».!

Ο Παμμικρασιατικός Σύνδεσμός Πατρών και Περιχώρων, με κεντρικό σύνθημα: «Δύναμή μας η Αλληλεγγύη και η Πάλη των Λαών!», προχωρά στην διοργάνωση του  διήμερου των εκδηλώσεων «Μικρασιάτικα», στις 27 & 28 Αυγούστου 2021, στη πλατεία των Προσφυγικών., τηρώντας όλα τα απαραίτητα υγειονομικά μέσα προστασίας κατά της πανδημίας.

Οι εκδηλώσεις μας είναι αφιερωμένες στα θύματα της μικρασιατικής καταστροφής και σε όλα τα θύματα των πολέμων. Οι πόλεμοί τους είναι γέννημα και θρέμμα της ιμπεριαλιστικής παραφροσύνης..!

Επίσης είναι αφιερωμένες στην αλληλεγγύη και την πάλη των λαών, τις δυνάμεις εκείνες που προχωρούν τον κόσμο μπροστά, που είναι ικανές να καταργήσουν τις αιτίες που προκαλούν τους πολέμους, γεννούν τον θάνατο,  την προσφυγιά, την πείνα και πνίγουν τα παιδικά γέλια στα δάκρυα.

Είναι αφιερωμένες στον λαό και την εργατική τάξη του τόπου μας, που πρόσφατα υπέστη τις καταστροφικές επιπτώσεις της λαίλαπας των πυρκαγιών που ακόμη και τώρα (που γράφονται αυτές οι γραμμές) συνεχίζουν την καταστροφική τους επέλαση. Οι Φλόγες της καταστροφής θέριεψαν και έγιναν πύρινοι καταρράκτες εξαιτίας της έλλειψης σχεδιασμού, πρόληψης και μέσων, στο διάβα τους κατασπάραξαν τα πάντα, τόσο τον φυσικό πλούτο, όσο και τον λαϊκό μόχθο.

Μέσα από την καταστροφή και τη κρατική απραγία αποδείχτηκε για άλλη μια φόρα πώς η αλληλεγγύη και η πάλη του λαού και των εργαζομένων είναι οι μόνες δυνάμεις που μπορούν να σώσουν το παρόν και να εξασφαλίσουν το μέλλον., και όχι οι έμποροι του φυσικού πλούτου και οι εκμεταλλευτές του μόχθου.!

Το πρόγραμμα των διήμερων εκδηλώσεων, έχει ως εξής:

1.  Τετάρτη 25 – 08 – 2021

«Χορεύοντας στις Γειτονίες», το χορευτικό του Παμμικρασιατικού θα περάσει μέσα από τις γειτονιές («τετράγωνα») και θα χορέψει σε κάθε ένα από αυτά..!

2.  Παρασκευή 27 – 08 – 2021

· «Καραγκιόζης», Θέατρο Σκιών.

· Ομιλία του Δ.Σ.

· Παιδικό Χορευτικό

· Θεατρική Παιδική Ομάδα

· Μουσικό Συγκρότημα «ΡΕΠΛΙΚΑ»

3.  Σάββατο 28 – 08 – 2021

· Χαιρετισμός του Δημάρχου Κώστα Πελετίδη

· Χοροί από το «Παραδοσιακό Χορευτικό» συγκρότημα του Παμμικρασιατικού

   (Χοροδιδάσκαλος Δημήτρης Αναγνώστου).

· Χοροί από το «Λαϊκό Χορευτικό» συγκρότημα (Χοροδιδάσκαλος Βαγγέλης Χαχόπουλος).

· Μουσικό συγκρότημα, «Απηλιώτικη Πνοή».

4.  Στο χώρο των Εκδηλώσεων θα λειτουργεί “ταβέρνα”.

«ΑΡΜΑ ΘΕΣΠΙΔΟΣ» ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Ο ΥΜΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Από | |
Γράψτε ένα σχόλιο

Στο αίθριο του ΠΑΜΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟ 5 Ιουνίου 2021, ώρα 9 μμ

Στο πλαίσιο της επετείου  για τα  200 χρόνια  από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, το Άρμα Θέσπιδος του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας θα παρουσιάσει το έργο «Ελευθερία, ο ύμνος των Ελλήνων».

Η παράσταση στηρίζεται στα κείμενα του Διονύσιου Σολωμού: «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» και «’Ύμνος  στην Ελευθερία», καθώς και στα απομνημονεύματα του οπλαρχηγού Σπυρομήλιου που πολέμησε στο πολιορκημένο Μεσολόγγι.

Είσοδος ελεύθερη

Στο πλαίσιο της επετείου  για τα  200 χρόνια  από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, το Άρμα Θέσπιδος του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας θα παρουσιάσει το έργο «Ελευθερία, ο ύμνος των Ελλήνων».    Η παράσταση εγκρίθηκε και από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και στηρίζεται στα κείμενα του Διονύσιου Σολωμού: «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» και «’Ύμνος  στην Ελευθερία», καθώς και στα απομνημονεύματα του οπλαρχηγού Σπυρομήλιου. Με την παράσταση αυτή το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας θα οργανώσει καλοκαιρινή περιοδεία σε φεστιβάλ, πόλεις και χωριά της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς.

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία –Σύλληψη: Χρήστος Σρέπκος

Σκηνικά -Κοστούμια:  Κέννυ ΜακΛέλλαν

Χορογραφία: Μαριμίλλη Ασημακοπούλου

Μουσική: Φοίβος Μαρκιανός

Σχεδιασμός Φωτισμών: Νίκος Σωτηρόπουλος

Κατασκευή Σκηνικού: Κώστας Ματθαίου

Πρωταγωνιστούν:

Βασίλης Κόκκαλης, Αλέξανδρος Κουκιάς, Φοίβος Μαρκιανός, Βασίλης Τριχάς, Λένα Νάτση

Η παράσταση:

Πέντε ηθοποιοί επί σκηνής ζωντανεύουν τις μεγάλες στιγμές της δεύτερης πολιορκίας  του Μεσολογγίου. Βασισμένοι στην   συνταρακτική περιγραφή των γεγονότων από τα απομνημονεύματα του στρατηγού Σπύρου  Μήλιου που έζησε  την πολιορκία μέσα από τα τείχη, οι ηθοποιοί της παράστασης αφηγούνται και αναπαριστούν όλη την  ένδοξη και ηρωική αντίσταση των πολιορκημένων του Μεσολογγίου  μέχρι τον αποκλεισμό του από το οθωμανικό στόλο.

Επί σκηνής  βλέπουμε την αγωνία και το πάθος των ηρώων, να δίνουν μάχες σώμα με σώμα, παιδιά να  συμμετέχουν στις μάχες με πετροπόλεμο,  γυναίκες να βοηθούν  την νύχτα στην επισκευή των προμαχώνων και όλοι μαζί να αρνούνται να συνθηκολογήσουν στις δελεαστικές προτάσεις των πολιορκητών για  προσκύνημα και υποταγή στον τουρκικό ζυγό.

Μετά από υπεράνθρωπη προσπάθεια, κερδίζοντας  όλες σχεδόν τις συμπλοκές με τους εχθρούς σε στεριά και σε θάλασσα,  οι πολιορκημένοι λυγίζουν  από το καθεστώς του αποκλεισμού και της πείνας. Τότε, κάνοντας  Δεύτερη Παναγιά τους την Ελευθερία,  αψηφούν τις κακουχίες και το θάνατο και αποφασίζουν την Ένδοξη Έξοδό τους.

Αυτή η Έξοδος, που άλλη τέτοια δεν υπάρχει στην παγκόσμια ιστορία και είναι από μόνη της  «λογοτεχνία» της  Ελληνικής Επανάστασης και της Παγκόσμιας Ιστορίας,  φωτίζεται επί σκηνής με το ποιητικό λόγο του Διονύσιου Σολωμού .

Οι στίχοι των «Ελεύθερων Πολιορκημένων» και ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» είναι η άλλη γλώσσα των ηρώων του Μεσολογγίου.

Επί σκηνής βλέπουμε πως ο ένας εμψυχώνει τον άλλον, πως αψηφούν τις κακουχίες, πως νικούν τον τρόμο και τον φόβο,  πως «Δεν κλαίνε για το σκοτωμό, που θε να σκοτωθούνε, μόν΄ κλαίνε για το σκλαβωμό, που θε να σκλαβωθούνε» και  τέλος πως αψηφούν  και την ύστατη στιγμή, παρά την δεινή τους κατάσταση, το προσκύνημα στον Σουλτάνο.

Ορμούν  με αυτοθυσία  άντρες, γυναίκες και παιδιά  στο εχθρό και η ανδρεία  τους συγκλονίζει   όλη την υφήλιο.  «Τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι», όπως μας λέει ο Εθνικός μας ποιητής.

Η παράσταση, «Ελευθερία. Ο Ύμνος των Ελλήνων», είναι μια παράσταση επικού θεάτρου.  Επειδή βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, η δραματική επεξεργασία και η σκηνοθεσία του έργου  στοχεύουν σε μια διαυγή αναπαράσταση των γεγονότων, με  μια πλήρη ψυχοσωματική συμμετοχή των ηθοποιών.   Στο έργο υπάρχουν χαρακτήρες  που, όπως και στα πραγματικά γεγονότα, ο κάθε άνθρωπος, έτσι και ο κάθε χαρακτήρας, δοκιμάζεται διαφορετικά από την σκληρή πραγματικότητα αλλά όλοι στο τέλος καταλήγουν στην πιο  γενναία πράξη.

Η παράσταση «Ελευθερία. Ο Ύμνος των Ελλήνων» είναι  μια παράσταση –πρόταση επικού θεάτρου  από το Άρμα Θέσπιδος – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας, που επιθυμεί να συνταιριάξει τα ιστορικά στοιχεία του Μεσολογγίου με την ποίηση του Διονύσιου Σολωμού,  να ψυχαγωγήσει τον θεατή κάνοντάς τον  μάρτυρα όχι μόνο των πραγματικών γεγονότων αλλά και της εσωτερικής πορείας των αγωνιστών, από τον τρόμο  της σκληρότητα του πολέμου, στην αυταπάρνηση και τον ηρωισμό.

Η Γενοκτονία των Ποντίων

Από | |
Γράψτε ένα σχόλιο

Η γενοκτονία και ο εξανδραποδισμός των Ποντίων (1919) και των Αρμενίων με θύματα περισσότερο από 1.400.000 ανθρώπους, εκ των οποίων 350.000 Ελληνοπόντιοι, έγινε στη βάση της ανόδου της τουρκικής αστικής τάξης, η οποία διεκδικούσε το έθνος – κράτος της στο πλαίσιο μιας πολυεθνικής αυτοκρατορίας (της οθωμανικής).
Το χτύπημα των βασικών ανταγωνιστών της (κύρια της ελληνικής και αρμενικής αστικής τάξης) αποτελούσε απαραίτητη προϋπόθεση για την εδραίωση της κυριαρχίας της στον συγκεκριμένο γεωγραφικό – οικονομικό χώρο.
Οι εθνικές μειονότητες αξιοποιούνταν από τις αντίστοιχες άρχουσες τάξεις τους ως ασπίδα και μοχλός πίεσης για την προώθηση των δικών τους συμφερόντων, τις εξέθεταν άμεσα στα πυρά του εκάστοτε αντιπάλου. Οι σφαγές, οι εθνοκαθάρσεις, οι προσφυγοποιήσεις, οι αναγκαστικές αφομοιωτικές πολιτικές κ.ο.κ. ήταν κοινός παρονομαστής στα Βαλκάνια (και όχι μόνο), όπου οι λαοί πλήρωσαν με το αίμα τους τις μεγαλοϊδεατικές επιδιώξεις των εθνικών τους αστικών τάξεων.
Η ελληνική αστική τάξη και οι πολιτικοί εκφραστές της τότε εποχής φέρει τεράστια ευθύνη, αφού και αυτή, για τους δικούς της λόγους, δεν παρείχε καμία βοήθεια στον ποντιακό ελληνισμό. Με τις βλέψεις του ελληνικού κεφαλαίου στραμμένες στην ιδιαίτερα πλούσια περιοχή της Μικράς Ασίας, ο Πόντος ερχόταν σε «δεύτερη μοίρα». Έτσι, υποτιμήθηκε η οργάνωση ή βοήθεια οποιασδήποτε μορφής προς τον Πόντο.
Την κρίσιμη ώρα, όπως αναφέρει ο διοικητής της Ελληνικής Μεραρχίας του Καυκάσου Ι. Καλτσίδης, «οι Έλληνες αρχηγοί της πρωτεύουσας του Πόντου αναγκάστηκαν να φύγουν και ο λαός έμεινε με τα όπλα στα χέρια, εκτεθειμένος στην τουρκική προέλαση, δίχως οδηγίες, δίχως αρχηγούς και πρόγραμμα ενεργειών…». Σε μια σύγκρουση, όπου οι αντίπαλες αστικές τάξεις (ελληνική και τουρκική) στρατεύτηκαν πίσω από αντίπαλα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα (της Αντάντ και των Κεντρικών Δυνάμεων αντίστοιχα), οι λαοί της περιοχής δεν αποτελούσαν τίποτε περισσότερο παρά κρέας για τα κανόνια των αντιπάλων, διαπραγματευτικά χαρτιά και πιόνια σε μια γεωστρατηγική σκακιέρα.
Ακόμα και όταν κορυφώθηκε το δράμα του ποντιακού λαού, οι κανονιοφόροι και οι πρεσβείες των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών της Ευρώπης και των ΗΠΑ δεν έκαναν απολύτως τίποτε για να εμποδίσουν τις σφαγές ή για να σώσουν τους ανθρώπους που κινδύνευαν. «Όλα αυτά διαδραματίζονταν μπροστά στα μάτια των πρεσβευτών των ξένων δυνάμεων», αναφέρει ένας Πόντιος αντάρτης στην αυτοβιογραφία του, «και αυτοί αδιαφορούσαν!». Αντιθέτως, γράφει ο μητροπολίτης Τραπεζούντας Χρύσανθος, «οι άθεοι κομμουνιστές (σ.σ. οι Σοβιετικοί) εφάνησαν περισσότερον χριστιανοί από τους “χριστιανούς” Αγγλογάλλους», στέλνοντας πλοία και μεταφέροντας τους δοκιμαζόμενους πληθυσμούς στην ασφάλεια.
Στα χρόνια που μεσολάβησαν από τη σφαγή και προσφυγοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων Ποντίων, καταβλήθηκαν μεγάλες προσπάθειες, ώστε τα γεγονότα της εποχής να απογυμνωθούν από την ουσία τους, να συγκαλυφθούν τα πραγματικά τους αίτια και τα ιστορικά συμπεράσματα να μη γίνουν κτήμα των Ποντίων, αλλά και γενικότερα του ελληνικού λαού.
Όποτε τα φτωχά λαϊκά στρώματα στοιχήθηκαν με τις επιδιώξεις των εκμεταλλευτών τους, μετατράπηκαν σε βόλια για τα όπλα τους.
Τι είχαν να χωρίσουν εκείνοι που, μέχρι να γίνουν «εχθροί», ζούσαν ειρηνικά αναμεταξύ τους, στενάζοντας εξίσου από την εκμετάλλευση του συχνά ομοεθνούς τους εργοδότη, τοκογλύφου κ.ο.κ.;
Όταν οι Πόντιοι (και Μικρασιάτες) πρόσφυγες ήρθαν στην Ελλάδα, βρέθηκαν αντιμέτωποι με την απαξίωση του ελληνικού αστικού κράτους και του πολιτικού του προσωπικού (φιλελεύθερου, κεντρώου και δεξιού), που τους στοίβαξαν όπως – όπως σε συνοικισμούς – γκέτο, τους παρέδωσαν στην άγρια εκμετάλλευση των καπιταλιστών (που «άδραξαν» την ευκαιρία, ρίχνοντας τα μεροκάματα και περιορίζοντας δικαιώματα και κατακτήσεις της εργατικής τάξης συνολικά) κ.λπ.
Ταυτόχρονα, οι πατριδοκάπηλοι φασίστες της εποχής (πολιτικοί πρόγονοι των σημερινών χρυσαυγιτών) τους αποκαλούσαν χυδαία «τουρκόσπορους», κραύγαζαν για τον «εξαγνισμό» των πόλεων από την παρουσία τους και οργάνωναν δολοφονικά πογκρόμ στους συνοικισμούς τους.
Οι τακτικές των εκμεταλλευτών απέναντι στους λαούς και τους πρόσφυγες, παραμένουν ίδιες ένα αιώνα μετά από την γενοκτονία των Ποντίων..! 
Αυτό το αποδεικνύει με τον τραγικότερο τρόπο, μια νέα γενοκτονία, αυτή του λαού της Παλαιστίνης από το κράτος χωροφύλακα – το Ισραήλ, με τις πλάτες των ΗΠΑ – ΕΕ..!
Τα τελευταία γεγονότα στην Παλαιστίνη, έρχονται να προστεθούν στην κατοχή, στον αποκλεισμό και τους ισραηλινούς εποικισμούς που χρόνια βιώνουν οι Παλαιστίνιοι, ρίχνοντας κι άλλο «λάδι στη φωτιά» που καίει στη Μέση Ανατολή, των εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών και προσφύγων..!
Η ελληνική κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, που είτε καλύπτουν ανοιχτά την επιθετικότητα του Ισραήλ, είτε κάνουν σαν να μην ξέρουν τίποτα για το έγκλημα, είτε στηρίζουν την πολιτική των «ίσων αποστάσεων» ανάμεσα στον θύτη και στο θύμα, έχουν ευθύνη και συμβολή σ’ αυτήν την εξέλιξη.! Το ελληνικό ΥΠΕΞ, στηρίζει ξεδιάντροπα τον θύτη, μιλώντας για «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα», ωστόσο και για τους προηγούμενους που έκαναν μπίζνες με το Νετανιάχου, τα πράγματα είναι απλά.., ο Μπάιντεν, οι ΗΠΑ και η ΕΕ, είναι αθώοι του αίματος…! Δεν είναι τυχαίο ότι τα κόμματα αυτά αρνούνται σταθερά να υλοποιήσουν την απόφαση της Βουλής από τον Δεκέμβρη του 2015 για την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους..!
Έναν αιώνα μετά τη Γενοκτονία των Ποντίων, ο ιμπεριαλισμός συνεχίζει να γεννά πολέμους, σφαγές, προσφυγιά κ.λπ. Οι οργανισμοί του τύπου ΕΕ και ΝΑΤΟ συνεχίζουν να αναχαράσσουν τα σύνορα της ευρύτερης περιοχής, εγκυμονώντας νέους κινδύνους για τους λαούς.
 Ποια καλύτερη τιμή, επομένως, για τη μνήμη, την Ιστορία του ποντιακού λαού, από την πάλη για να μη ζήσει ποτέ ξανά κανείς λαός αυτά που υπέστη ο ίδιος και από τον αγώνα ενάντια στους φορείς και τα γενεσιουργά αίτια της εκμετάλλευσης, των πολέμων και της προσφυγιάς; Κόντρα και έξω από ψεύτικα αστικά διλήμματα οποιασδήποτε απόχρωσης; Ενάντια στο δηλητήριο του σοβινισμού, του εθνικισμού και του φασισμού;

























































												
 
									
				

	

	
	

				
					
	

		
	
			

				
					Η Πρωτομαγιά σταθμός για τους αγώνες των εργατών, τις τέχνες και τον πολιτισμό				
			

						

				  Από  |  |     							

				Γράψτε ένα σχόλιο			

						

			
		
		

						
												

												
Δημήτρης Κατσικογιάννης 1


Η Πρωτομαγιά συνιστά μέρα σταθμό για τους αγώνες των εργατών, αφού χιλιάδες πολίτες από κάθε σημείο του κόσμου συγκεντρώνονται και διαδηλώνουν ειρηνικά σε ένδειξη τιμής στους εργατικούς αγώνες και τις κατακτήσεις αιώνων, από την αιματοβαμμένη εξέγερση της 1ης Μάη στο Σικάγο το 1886 μέχρι και τη σημερινή εποχή, μια που ιδιαίτερα σήμερα όλα τα εργασιακά κεκτημένα τίθενται σε αμφισβήτηση ή καλύτερα… καταστρατηγούνται πανταχόθεν.


Η 1η Μάη είναι ένας διαρκής αγώνας, τα αιτήματα των εξεγερθέντων στην απεργία του 1886, που είχε επίκεντρο το Σικάγο, παραμένουν ακόμη ανεκπλήρωτα και όσα κατακτήθηκαν από τότε μέχρι σήμερα παίρνονται ένα – ένα, πίσω από την ολιγαρχία του πλούτου..! 


Το 8ώρο καταστρατηγείται πλέον σε όλους τους χώρους δουλειάς, οι εργοδότες έχουν βρει νέες μεθόδους εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Μειώνουν μισθούς και καταστρατηγούν δικαιώματα, εκβιάζοντας και εκφοβίζοντας  τους εργαζόμενους με τον μπαμπούλα της ανεργίας, απαιτώντας απ’ αυτούς υποταγή.., σιγή νεκροταφείου..!  


Η κυβέρνηση συνεχίζει το αντεργατικό και αντιλαϊκό έργο της απο ‘κεί που το άφησαν οι προηγούμενες, καταστρέφοντας με επιμέλεια όσα με αγώνες, κόπο και θυσίες χτίστηκαν από τους εργαζόμενους και τον λαό..!


Δεν είναι μόνο το αντεργατικό νομοσχέδιο «των ανατροπών του αιώνα» στα εργασιακά και στις συνδικαλιστικές ελευθερίες που θα οδηγήσει την εργατική τάξη πίσω στον 19ο αιώνα, δεν τους αρκεί μόνο αυτό. Παράλληλα διαλύουν την δημόσια παιδεία και το κενό το συμπληρώσουν με κερδοφόρες επιχειρήσεις παραγωγής εξειδικευμένων σύμφωνα με τις ανάγκες παραγωγής των πολυεθνικών. Η μόρφωση του λαού, πάντα ήταν και είναι γι’αυτούς εμπόδιο στα σχέδια τους..! 


Αλλάζουν τον κοινωνικό χαρακτήρα του δημόσιου συστήματος υγείας και το παραδίδουν στους ιδιώτες, αποκλείοντας την πρόσβασή σε αυτό σ’ όσους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα, στους άνεργους και τους χαμηλόμισθους. Ήδη η πρόσβαση στην υγεία είναι δύσκολη και προβληματική, γεγονός που αναδείχθηκε την περίοδο της πανδημίας.., και τα πράγματα θα γίνουν ακόμη  δυσκολότερά για τον λαό αν δεν ανατραπούν τα σχέδια τους..!  


Ο Παμμικρασιατικός Σύνδεσμός Πατρών & Περιχώρων, δεν θα μπορούσε να μη συμμετέχει στον εορτασμό της Πρωτομαγιάς και να μην αγωνίζεται δίπλα από τους εργαζόμενους και τους άνεργους, γιατί ο πολιτισμός και η παράδοση είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τους εργατικούς και  λαϊκούς  αγώνες, με την προσφυγιά..! 


Η Μουσική, το Θέατρο, η Λογοτεχνία, η κάθε μορφή τέχνης, έχει επηρεαστεί από τους ταξικούς αγώνες και θυσίες της εργατικής τάξης, έχει εμπνεύσει και συνοδεύσει τους αγώνες της..! Το θέμα του ξεσηκωμού των εργατών επηρέασε βαθιά το έργο σημαντικών καλλιτεχνών. 


Το έργο του ζωγράφου και γλύπτη Δημήτρη Κατσικογιάννη (1915-1991). Η προσωπική και η καλλιτεχνική ζωή του είναι άρρηκτα συνυφασμένη με το μύθο του «αγωνιστή» καλλιτέχνη. Υπήρξε, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες που έδωσε νέα πνοή στις εικαστικές τέχνες.


Ο «Επιτάφιος» του Γιάννη Ρίτσου είναι ένα από τα καλλιτεχνικά έργα που εμπνεύστηκαν από τις θυσίες της εργατικής τάξης, συνέθεσε τον επιτάφιο θρήνο της μητέρας του απεργού καπνεργάτη Τάσου Τούση που σκοτώθηκε στις 9 Μαΐου του 1936, όταν δυνάμεις της χωροφυλακής άνοιξαν πυρ εναντίον των συγκεντρωμένων διαδηλωτών σκοτώνοντας δώδεκα και τραυματίζοντας εκατοντάδες. Το έργο και η μελοποίηση του από τον Μίκη Θεοδωράκη   είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την Πρωτομαγιά.


Η «Απεργία» του Σεργκέι Αϊζενστάιν (Strike / Stachka – 1925) αποτελεί την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του πρωτοπόρου Σοβιετικού σκηνοθέτη. Μία δημιουργία γεμάτη συμβολισμούς και αντιθέσεις. Το φιλμ, αφηγείται τη διενέργεια και καταστολή μιας απεργίας κάνοντας χρήση του μεταφορικού μοντάζ, δημιουργώντας εντυπώσεις μέσα από τη διαδοχική διαλεκτική σύγκρουση των εικόνων.


Η Συμφωνία Νο 3 «Η πρώτη του Μάη» του Ντιμίτρι Σοστακόβιτς. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από τη Συμφωνική Ορχήστρα του Λένινγκραντ το 1930 και εκφράζει το πνεύμα της ειρηνικής ανοικοδόμησης μετά από την επιτυχή έκβαση της επανάστασης.


Η Εργατική Πρωτομαγιά δεν είναι αργία είναι Απεργία, ποτάμι ορμητικό, ικανό να παρασύρει όποιον βρεθεί στο διάβα του, κουβαλά μνήμες και ελπίδες, κουβαλά τους αγώνες που έγιναν και τους αγώνες που θα γίνουν μέχρι ο εργαζόμενος να γίνει κάτοχος του πλούτου που παράγει..!


Πλούτος για τον λαό είναι η Υγεία, η τεχνολογία, ο πολιτισμός, οι τέχνες και τα γράμματα, ο ελεύθερος χρόνος για δημιουργία και ψυχαγωγία.., όλα αυτά δεν είναι εμπόρευμα ανήκουν σε όλους γιατί είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δημιουργοί, εφευρέτες, επιστήμονες, ερευνητές και καλλιτέχνες..!


Οι αγώνες της εργατικής τάξης παράγουν τέχνη και πολιτισμό, οι άνθρωποί της τέχνης και των γραμμάτων είναι κομμάτι της..!


Στις 6η του Μάη και ώρα 10:30 το πρωί, ο Παμμικρασιατικός Σύνδεσμός θα βρίσκεται στο πλευρό των εργαζομένων συμμετέχοντας στην συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Πάτρας,   ενώνοντάς την φωνή του μ’ αυτές των απεργών..!


 Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά.!